Hayvan kürklerinin işlenerek giysi haline getirilmesi, insanlık tarihinin en eski sanatlarından biridir. Kürkçülük sanatı günümüzde Urfa’da devam etmektedir.
Urfa’ya has olan bu giysi, Anadolu’da Urfa dışında başka bir yerde yapılmamaktadır. Bolca bir giysi olan kürkler, ana karnında veya doğumdan sonra ölen kuzuların derilerinden yapılır. Urfa’da üretilen kürkler yakasız olup dış kısmı “şakaf” denilen siyah kumaşla kaplı, aba gibi bolca bir giysidir. Bir kürk yaklaşık 40 parçadan oluşur. Birbirine uyan parçalar bir araya getirilerek dikilir. Bilhassa kış aylarında yaşlı ve orta yaşlı kimseler tarafından giyilmekte ve esnafın büyük bir kısmı dükkânlarında kürk kullanarak soğuktan korunmaktadırlar.
Ceket altına giyilebilen ince kürkten yelekler de 1970’li yıllardan bu yana üretilmektedir. İnce deriden kıvırcık tüylü olan bu yelekler mide, böbrek ve bel ağrıları olanlar tarafından tercih edilmektedir.
Kürk yapımında siyah, beyaz ve alaca renkte tüyleri olan; kıvırcık, çakmaklı ve düz olmak üzere üç çeşit deri kullanılmaktadır.
Kürk yapımı; tımar işlemi, biçme-dikme işlemi ve üzleme (yüzleme) işlemi olmak üzere üç işlemden geçer.
